W zbiorach CMP znajdują się dwa odbiorniki radiowe, stanowiące pamiątkę po czasach radiofonizacji straży pożarnych w międzywojniu.
Pierwszym z nich jest radio detektorowe z 1928 r., wykonane w formie wspinalni. Tworzywem jest specjalny twardy węgiel, wykorzystywany do wykonywania pamiątek. Z tyłu wieży wygrawerowano napis: „Dzielnemu działaczowi na polu pożarnictwa Straż-Poż. Państw. Fabr. Chorzów 1928”.
Ten nietypowy odbiornik przyciąga uwagę zwiedzających. Eksponat przekazała do muzeum w 1976 r. pani Barbara Pachelska – córka Bolesława Pachelskiego – działacza m.in. Głównego Związku Straży Pożarnych RP. Przypuszczenie B. Pachelski otrzymał radio jako prezent uznaniowy od zarządu straży fabrycznej. Nadmieńmy, że B. Pachelski był zapalonym sympatykiem radiofonii, interesował się budową radia, we własnym zakresie przerabiał je i ulepszał jakość odbioru. Gościł też na falach radiowych z odczytami o tematyce pożarniczej.
Drugim eksponatem jest radio „Fidelio” z 1939 roku, wyprodukowane przez Towarzystwo Radio-Techniczne „Elektrit” w Wilnie. Firma „Elektrit” powstała w 1925 r. Dwa lata później rozpoczęła produkcję własnego sprzętu. Do sukcesu w sprzedaży jej wyrobów przyczyniło się uruchomienie stacji Polskiego Radia w Wilnie w 1928 r.
W 1936 r. firma „Elektrit” była największym producentem odbiorników radiowych w kraju. Zatrudniała 1.100 pracowników, radia eksportowano do wielu krajów. Aparat „Fidelio” charakteryzował się opływowym pudłem, odbierał trzy zakresy fal, posiadał pięć lamp i dwubiegową tarczę strojeniową. Duży głośnik zapewniał piękną barwę dźwięku.
Muzeum posiada jeszcze oryginalne świadectwo pochodzenia tego odbiornika oraz gwarancję na lampy. Eksponat trafił do muzeum w 1987 r. w drodze zakupu.