Prezentowany Żuk wzbudza zainteresowanie zwiedzających z powodu nietypowej zabudowy, a w szczególności dwóch głośników na dachu. Historia Żuków sięga trudnych początków polskiej motoryzacji po II wojnie światowej. W sektorze transportowym krajowej gospodarki brakowało bowiem średniego samochodu dostawczego. Było to przesłanką do rozpoczęcia prac konstrukcyjnych nad tego typu pojazdem w Fabryce Samochodów Ciężarowych w Lublinie.
Prototyp Żuka zaprezentowano w 1958 r. na Międzynarodowych Targach Poznańskich. W 1968 r. uruchomiono produkcję wersji pożarniczej na rynek krajowy. Oznaczono ją symbolem A15. Małe gabaryty i zwrotność sprawiały, że Żuki cieszyły się w strażach dobrą opinią. W 1970 r. wdrożono do produkcji nowy model A 07.
Egzemplarz ze zbiorów CMP to jeden z raptem kilkunastu samochodów dowodzenia i łączności na podwoziu Żuk. Zabudowę specjalistyczną wykonały Wojskowe Zakłady Łączności w Czernicy w 1988 r. Pomieszczenie dowódcze wyposażono w m.in.: odbiornik radiowy Safari, 2 radiotelefony UKF, 2 magnetofony, dwa aparaty telefoniczne typu MB i CB, wzmacniacz, blok zasilania, antenę na maszcie teleskopowym oraz dwa głośniki tubowe na dachu.
Żuka z kolekcji CMP napędzał silnik 4-cylindrowy, benzynowy o mocy 77 KM. Zastosowano w nim napęd 4×2. Pojazdy tego typu przekazywano głównie do komend rejonowych straży pożarnych. Prezentowany egzemplarz przekazała do CMP, Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Gołdapi.