Centralne Muzeum Pożarnictwa

  • BIP
  • Warto odwiedzić
  • Strona Główna
  • Wydarzenia
  • Konferencja 22.09.2022
  • O Muzeum
    • Informacje Ogólne
    • Kierownictwo
    • Biblioteka
    • Wydawnictwa
    • Historia
  • Ekspozycja
  • Zaplanuj wizytę
    • Godziny otwarcia
    • Ceny biletów
    • Co zwiedzający wiedzieć powinien
    •  Regulamin monitoringu wizyjnego
  • Edukacja
  • Kontakt
WIRTUALNE
MUZEUM

Wydarzenia

piątek, 04 czerwca 2021 / Opublikowane w Wydarzenia

Historia na weekend. Kolejowe straże pożarne w II RP

Osiągnięcia polskiego kolejnictwa w II RP, szczególnie nowo zbudowane linie i wyprodukowane w chrzanowskim „Fabloku” lokomotywy były przedmiotem narodowej dumy.

Kolejowe straże pożarne powstawały zwykle przy stacjach węzłowych. Jedną z najstarszych w Polsce była Ochotnicza Straż Pożarna Kolejowa w Nowym Sączu założona w 1876 r., licząca w czasach II RP 50 członków. W 1889 r. powstała Straż Pożarna Kolejowa w Stanisławowie, w 1922 r. straż przy Parowozowni I w Krakowie. W 1923 r. zawiązała się kolejowa straż pożarna w Siedlcach. Następnie powstawały straże na stacjach w Łodzi Kaliskiej, Mławie, Dziedzicach, Stróżach, Białymstoku, Aleksandrowie-Kujawskim, Dębicy, Kowlu, Ząbkowicach, Strzemieszycach, Szczakowej, Tarnowie i Równem.

W celu stworzenia podstaw bezpieczeństwa pożarowego na kolei, Główny Związek Straży Pożarnych rozpoczął współpracę z władzami PKP. W strukturach Gł. Związku powstał Dział Kolejowy. Na konsultanta pożarnictwa przy Ministerstwie Komunikacji mianowano w 1924 r. Józefa Tuliszkowskiego. Tuliszkowski rozpoczął pracę od rozeznania warunków w terenie. Do 1927 r. zlustrował 160 obiektów kolejowych. Ramieniem wykonawczym w terenie byli przedstawiciele (inspektorzy) ze związków wojewódzkich straży pożarnych, którzy zajmowali się organizacją szkoleń, prowadzeniem dokumentacji, statystyk, planu ochrony przeciwpożarowej i przyznawaniem odznak za wysługę lat. Tuliszkowski wyruszył w powtórny objazd straży kolejowych w celu skontrolowania postępów. W jego ocenie znakomita większość straży kolejowych polepszyła wyposażenie i zwiększyła sprawność.

Przykładem sikawki znajdującej się na wyposażeniu straży kolejowej jest eksponat z CMP wyprodukowany przez założoną ok. 1861 r. we Wrocławiu firmę F. J. Stumpf. Na metalowej ramie zamocowano pompę ręczną z owalnym powietrznikiem. Mechanizm tłoczny posiada cylindry prosto stojące. Dzięki zastosowaniu przegubu na przedniej osi, wóz potrafi wykonać ostry skręt. Wydajność pompy wynosiła ok. 200 l/min. Sprzęt obsługiwało dwóch strażaków. Charakterystycznym elementem jest przymocowana do cylindra tabliczka z napisem: „Parowozownia Pyskowice”. Pyskowice były prowincjonalnym miastem na Śląsku. Kolej dotarła tam w 1879 r. (linia Opole-Gliwice). Pod koniec XIX w. wybudowano tam parowozownię (obecnie atrakcja turystyczna), w której działała straż kolejowa.

df

 

 

  • Polityka prywatności
Centralne Muzeum Pożarnictwa

© Copyright Centralne Muzeum Pożarnictwa w Mysłowicach 2021. All Rights Reserved. Wszystkie prawa zastrzeżone.     Szlak Zabytków Techniki

TOP Skip to content
Open toolbar

Ułatwienie dostępu dla osób ze szczególnymi potrzebami

  • Powiększ Czcionkę
  • Pomniejsz Czcionkę
  • Odcienie Szarości
  • Wysoki Kontrast
  • Negatyw
  • Jasne tło
  • Podkreślone linki
  • Reset
  • Film dla osób głuchoniemych
  • Wniosek dla osób głuchoniemych