Rozwój zorganizowanej straży pożarnej w Wesołej przypada na okres poprzedzający wybuch I wojny światowej. Budowa kopalni „Fürstengrube” w 1911 roku przyczyniła się do rozbudowy dzielnicy i założenia zakładowej straży pożarnej. Ponadto w dzielnicy powstała straż ochotnicza, która po 1922 r. przystąpiła do Powiatowego Związku Straży Pożarnych okręgu pszczyńskiego. W ramach działalności związkowej OSP Wesoła aktywnie uczestniczyła w życiu strażackim i kulturalnym powiatu, w tym dorocznych zjazdach zarządu.
Pierwsza siedziba OSP znajdowała się w zachowanym do czasów współczesnych budynku przy ul. Jedności. Nową remizę wybudowano przy ul. 3-go Maja. Strażacy zbudowali ją w ramach czynu społecznego, wsparcia finansowego udzieliły władze gminy. Prace nadzorował Alojzy Bracik. Przy strażnicy wybudowano murowaną wspinalnię.
W okresie powojennym w szeregach straży działało od 15 do 20 osób. Komendantami byli kolejno: Paweł Szyja, Jan Brzoska, Paweł Richter, Bernard Bracik, Henryk Surma i Jan Wrona. Do grupy najaktywniejszych członków OSP Wesoła w okresie powojennym należeli: Alfred i Henryk Wrona, Eugeniusz Galiński, Józef Grzybek, Piotr Jaros, Andrzej Goj, Henryk Hełczyński, Paweł Zawadzki, Paweł, Józef, Tadeusz i Stefan Biber, Stanisław Surma, Stanisław Kozłowski, Alfred, Eugeniusz i Jerzy Kaszyca, Jan i Józef Blaut, Alojzy i Antoni Bracik, Ryszard Dworok, Franciszek Trzaskawka, Bronisław Sikora, Ludwik Jamrozy, Sylwester i Feliks Bem, Antoni Sitko i Ludwik Kaszek.
W 1927 roku OSP Wesoła brała udział w mistrzostwach grupy IV powiatu pszczyńskiego. Drużyna składała się z 10 strażaków pod dowództwem Pawła Szyji. Strażacy z Wesołej odnieśli spory sukces zajmując drugie miejsce. W 1928 roku strażacy z Wesołej ponownie uczestniczyli w zawodach strażackich w Tychach zajmując 5 miejsce. Drużyna z Wesołej składała się z 16 druhów pod dowództwem komendanta Pawła Szyji.
W sprawozdaniu wygłoszonym na zjeździe straży pożarnych powiatu pszczyńskiego, który odbył się 20 lipca 1930 roku zawarta jest informacja o nadaniu odznaczeń i nagród wręczanych strażom za przybycie jako pierwsze na czas pożaru. Na osiem związków pięć odznaczeń otrzymała straż kopalni „Książę”, dwa odznaczenia przyznano OSP Wesoła.
W 1931 roku odbyła się uroczystość poświęcenia sztandaru, na którym znajdował się wizerunek św. Floriana i napis „Jeden za wszystkich wszyscy za jednego”. Przy OSP Wesoła powstała w okresie międzywojennym sekcja żeńska, której zadaniem było m.in. zabezpieczenie ratowniczo-sanitarne w czasie akcji. W OSP Wesoła prowadzono ćwiczenia i zawody na terenie remizy, boiska „Górnik” Wesoła, w ośrodku zamiejscowym w Rudzie Śląskiej, a także w rejonie stawów Hubertus w Mysłowicach. Na wyposażeniu znajdowały się samochody marki „Star 20”, „Star 21”, „Dodge”, „Bedford”, motopompy „Silesia” i „Polonia”, tyfony, syreny ręczne i elektryczne i drabina Szczerbowskiego.
Z ważniejszych akcji odnotowano wyjazdy do pożarów PGR-u w Dziećkowicach i Czułowa. Najczęściej gaszono pożary w domach prywatnych i na terenach leśnych.
Ochotnicza Straż Pożarna uległa likwidacji w 1985 roku. Po zakończeniu działalności remizę przejęło miasto i sprzedało prywatnemu właścicielowi.