Siedemdziesiąt lat temu, w 1950 r., Sejm uchwalił ustawę o Ochronie Przeciwpożarowej. Znosiła ona poprzednią ustawę z 1934 r. o ochronie przed pożarami i innymi klęskami.
Ustawa z 1950 r. włączyła straż pożarną w prądy ideowe socjalizmu. Pokrywała się w czasie z planem sześcioletnim, którego priorytetową sprawą była industrializacja Polski na wzór Związku Radzieckiego. Na mocy ustawy powołano państwowe organy ochrony przeciwpożarowej: komendę główną, komendy wojewódzkie, powiatowe i miejskie straży pożarnych. Powstał w ten sposób samodzielny pion organizacyjny o charakterze operacyjnym, podległy ministrowi administracji publicznej, mający uprawnienia do dysponowania wszystkimi strażami pożarnymi, tj. zawodowymi terenowymi i zakładowymi oraz ochotniczymi. W czasie 10 lat obowiązywania ustawy odnotowano znaczący wzrost osiągnięć w dziedzinie rozwoju ochrony przeciwpożarowej, w szczególności w produkcji rodzimego sprzętu. W gablotach zaprezentowano są m.in. fotografie, odznaczenia, czapki strażackie z epoki, hełmy, dokumenty i sprzęt bojowy. Wystawę można oglądać na 1 piętrze hali nr.3.