W 1866 r. Johann Rosenbauer założył w Linz pierwszy na terenie Górnej Austrii sklep ze sprzętem strażackim. Działalność opierała się tylko o akwizycję. Rosenbauer handlował wężami konopnymi, hełmami, potem sikawkami ręcznymi i sprzętem gimnastycznym. W 1888 r. przekazał prowadzenie sklepu synowi – Konradowi Rosenbauerowi (ur. 1856, zm. 1909). Ambicją nowego właściciela było rozpoczęcie produkcji pod własnym szyldem.
Konrad Rosnebauer zakupił grunt za miastem pod budowę hal do montażu drabin i konnych wozów pogotowia. Po śmierci Konrada Rosenbauera firmę prowadził krótko szwagier Konrada – Fritz Heiserer (brat Luizy Rosenbauer – żony Konrada). W tym czasie kierownictwo fabryki upatrywało profitów w produkcji pomp strażackich o napędzie benzynowym. W 1910 r. sprzedano pierwszy taki egzemplarz dla kolejowej straży pożarnej w Linz. W 1919 r. wykonano pierwszą zabudowę pożarniczą z motopompą na podwoziu Fiata. W następnych latach karosowano także sanitarki.
W 1924 r. kierownictwo firmy przejął pełnoletni już Konrad Rosenebauer – junior. Wytwórczość ukierunkował na produkcję dwóch typów motopomp napędzanych silnikiem czterosuwowym.
Obecność produktów Rosenbauera w Polsce przypada na początku XX w. Początkowo Rosenbauer kierował ofertę na rynki Polski południowej. Na początku lat 20. XX w. podjęto współpracę z firmą „Strażak” z Warszawy, która została generalnym przedstawicielem Rosenbauera na Polskę. Firma „Strażak” dystrybuowała motopompy przenośne. Od 1928 roku „Strażak” produkował własne motopompy na licencji Rosenbauera. Do 1931 r. sprzedano w kraju ponad 2 tys. egzemplarzy tego sprzętu. Tego typu motopompa znajduje się w zbiorach Centralnego Muzeum Pożarnictwa.
Mniej znanym przykładem sprzętu strażackiego firmy „Rosenbauer” był motocykl strażacki przystosowany do przewozu motopompy. W połowie lat 20. XX w. próbowano wprowadzić ten pojazd na polski rynek. Motocykl napędzał silnik o mocy 5 KM. Motopompę osadzono na ramie przymocowanej do motocykla. Pompę o wydajności 300 l/min. napędzał silnik dwucylindrowy, czterosuwowy o mocy 10 KM. Korpus pompy wykonano z brązu. W tylnej części zamontowano dodatkowe siedzisko dla trzeciego strażaka. Pojazd przewoził zwijadło dla 100 m węża, ponadto wąż ssawny i prądownicę.