Silnym ośrodkiem polskiego pożarnictwa był przedwojenny Lwów. W dziedzinie produkcji dominowała fabryka „Unia Strażacka”. We Lwowie działało kilka innych mniej znanych, lecz równie zasłużonych producentów sprzętu strażackiego.
Jednym z nich była firma „Lwowskie Biuro Handlowe”. Jej właścicielem był Z. Majewski. Wytwórnia i sklep znajdowały się przy ul. Kościuszki. Firma prowadziła własną wytwórczość. Konstruowano m.in. sikawki powozowe.
Firma Z. Majewskiego produkowała także tyfony pożarnicze. Tyfon był rodzajem sygnalizatora akustycznego. Używano go także na statkach żeglugi rzecznej i morskiej do ostrzegania przed mgłą. Urządzenie to wynalazł w 1920 r. Helge Rydberg ze Szwecji, pracownik uniwersytetu w Lund. W tyfonie dźwięk powstawał poprzez tłoczenie powietrza, które przechodziło przez otwory w wibrującej tarczy. Klasyczny tyfon składał się z pompy ręcznej połączonej z sygnalizatorem akustycznym. Tyfon wydawał jednolity sygnał alarmowy.
W zbiorach Centralnego Muzeum Pożarnictwa znajduje się tyfon z lat 30. XX w. Producent – Lwowskie Biuro Handlowe oznaczył go symbolem „T 75 B”. Tyfon waży ok. 8 kilogramów, mierzy 58 cm. Sygnał alarmowy słyszalny był na odległości do ok. 400 m. Eksponat z CMP posiada drewnianą podstawę z tabliczką znamionową „Lwowskiego Biura Handlowego”. Wyeksponowano go w dziale historycznego sprzętu dźwiękowego.
Z. Majewski prowadził też akwizycję. W połowie lat 20. XX w. „Lwowskie Biuro Handlowe” zostało przedstawicielstwem niemieckiej firmy „Flader”, która dystrybuowała w Małopolsce motopompy przenośnie.
df