Na przełomie 1922 i 1923 r. Józef Tuliszkowski skonstruował nowatorską sikawkę ręczną, dla której przyjęto nazwę „Tryumf”. Produkcję uruchomiono w fabryce „Strażak”. W katalogach firmowych z połowy lat 20. XX w. sikawka figurowała pod hasłem „wyrób własny”.
W zbiorach Centralnego Muzeum Pożarnictwa znajduje się ten eksponat. Sikawkę napędza jeden poziomy cylinder o średnicy 125 mm, który wraz z komorą zaworą stanowi jedną całość, odlaną z mosiądzu. Wydajność pompy wynosiła 195 l/min. Sikawka była praktyczna w obsłudze. Dostęp do zaworów dokonywał się po odkręceniu jednej śruby motylowej, wszystkie cztery zawory wyjmowały się jednocześnie. W sikawce zastosowano łączniki wężowe systemu Polonia, również produkowane w fabryce „Strażak”. Sikawka „Tryumf” była lżejsza i tańsza od sikawek dwucylindrowych.
Dnia 18 marca 1924 r. odbyła się na terenie Głównego Składu Służb Lądowych na Powązkach „próba wodna”, czyli porównanie działania standardowej sikawki dwucylindrowej z sikawką „Tryumf”. Okazało się, że sikawka „Tryumf” była o 50,6% wydajniejsza. Pomimo gorszych warunków (dłuższy wąż) podała wodę na odległość dłuższą o 28,2%. Próbę przeprowadziła Komisja powołana na rozkaz Departamentu V Inżynierii i Saperów Ministerstwa Spraw Wojskowych.
Sikawkę „Tryumf” opiniowali także pozytywnie profesorowie Politechniki Warszawskiej: I. Radziszewski, C. Witoszyński i H. Czopowski – specjaliści w dziedzinie budowy pomp wodnych i hydrauliki, których interesował rozwój techniki pożarniczej.
Eksponat przekazał do CMP we wrześniu 1977 r. Zarząd Stołeczny ZOSP
Następne odcinki będą publikowane każdy piątek.