Historia rozpoczyna się w 1890 roku. Dwaj bracia John i Augustus Mack rozpoczęli pracę w fabryce wagonów i dorożek Fallesen&Barry w nowojorskiej dzielnicy Brooklyn. Zdolni i przedsiębiorczy inżynierowie przejęli poprzez zakup cały zakład w 1893 r.
W 1900 r. zmienili nazwę na Mack Brother Company. W 1905 r. bracia przenieśli działalność do miejscowości Allentown w Pensylwanii. Tam prowadzili próby z projektami i produkcją samochodów o napędzie parowym i elektrycznym. Ostatecznie zadecydowali o produkowaniu samochodów napędzanych silnikiem benzynowym.
W 1911 r. bracia Mack odsprzedali większość udziałów bankowi Johna Morgana. Bank Morgana posiadał już większość udziałów w firmie Saurer-Motor w Plainfield w New Jersey oraz w macierzystej fabryce Saurer w Szwajcarii. Z inicjatywy Banku Morgana dwa przedsiębiorstwa – Mack i Saurer połączyły się w 1911 r. w jedno pod nazwą Mack Brother Motor Car Company. W następnym roku bracia Mack – założyciele firmy odeszli z przedsiębiorstwa. Nazwa rodowa Mack pozostała.
Podczas I wojny światowej firma wyprodukowała dla armii amerykańskiej i brytyjskiej ok. 6 tys. ciężarówek. Wysokiej jakości sprzęt cieszył się dobrą opinią inżynierów wojskowych.
W 1922 r. nastąpiła reorganizacja przedsiębiorstwa. Od firmy Mack odłączyła się fabryka Saurer. Zmieniła się nazwa na Mack Trucks. Dyrektorem generalnym został Robert Fulton, odpowiedzialny wcześniej za dystrybucję samochodów Saurer w USA.
W 1932 r. pojawił się po raz pierwszy na ciężarówkach Mack wizerunek buldoga. Od tej pory ta rasa psów stała się znakiem firmowym. Buldog widnieje na masce przedniej samochodu ze zbiorów CMP.
W 1938 r. w skład koncernu Mack Truck weszła firma Brockway Motor Trucks. W 1979 r. 10% udziałów nabyło francuskie Renault, by w 1983 r. zwiększyć udziały do 40%. W 1990 r. całość przejęła filia Renault: Renault Vehicules Industries (RVI). W 2001 r. macierzysta fabryka Mac i Renault (RVI) przejęte przez koncern Volvo. Fabryka Mack produkowała przez dziesięciolecia ciężarówki, ciągniki siodłowe i autobusy. Od początku działalności Mack produkował również ciężarówki pożarnicze.
Samochód Mack z kolekcji CMP wyprodukowano w 1947 r. w Nowym Yorku. To model 45S, produkowany w latach 1938-1950. Na etapie projektowania konstruktorzy zakładali, że będzie to pojazd dla straży pożarnych w średnich miastach, docelowo przeznaczony dla Ochotniczych Straży Pożarnych w USA, operujących również poza granicami swojego miasta.
Samochód napędza silnik benzynowy, sześciocylindrowy o mocy 123 KM, z zapłonem iskrowym, chłodzony cieczą, o napędzie 4×4. Masa własna wynosi 4,3 t. Wyposażony jest w pięciobiegową skrzynię i kabinę otwartą z możliwością zasłonięcia skórzaną pokrywą. W przedziale kierowcy zasiadały dwie osoby. Autopompa, zamontowana wewnątrz, w środkowej części nadwozia, posiadała wydajność 1.800 l/min. Po bokach umieszczono nasady tłoczne i zawory. Po bokach przewożono też na uchwytach jednoprzęsłową drabinę, dwie siekiery i dwa węże ssawne. W tylnej części, pod przedziałem dla załogi umieszczono zwijadło z wężem tłocznym. Samochód przewoził ośmioosobową załogę. Strażacy siedzieli na dwóch ławach zamontowanych naprzeciw siebie w tylnej otwartej części nadwozia.
Do 1996 r. pożarniczy Mack znajdował się Stanach Zjednoczonych. Następnie został zakupiony przez prywatnego właściciela w Polsce. W tym samym 1996 roku Muzeum Techniki w Warszawie zakwalifikowało go jako pojazd zabytkowy. W 1999 r. pożarniczy Mack przeszedł gruntowną konserwację i remont. Dzięki temu uzyskał oryginalny wygląd.
W 2011 r. właściciel Macka zdecydował o przekazaniu go do Centralnego Muzeum Pożarnictwa. Z uwagi na wysoką wartość historyczną i unikatowość ustawiono Macka w głównej hali ekspozycyjnej, pomiędzy najwartościowszymi zabytkami pożarnictwa. Pojazd przystosowany jest do wyjazdu na drogi publiczne. Bierze udział w pokazach ogólnopolskich i regionalnych.
Opracowanie i zdjęcia Dariusz Falecki
